Son zamanlarda otostop çekenleri müsait olmama rağmen arabaya almadığım bir dönemdeyim.

1990’lı yıllarda otobüsü kaçırdığım ya da otobüsün olmadığı günlerde köye otostopla giden biri olarak, otostop çekmenin zorluklarını bildiğim için her zaman yol kenarında bekleyenleri alıyordum. Hatta bazen kendi güzergahımı değiştirip onları gidecekleri yere bırakıp yoluma öyle devam ediyordum.

Maalesef geçtiğimiz aylarda başıma gelen ve ardından duyduğum başka bir olay, beni korkuttu ve son haftalarda hiçbir otostopçuyu alamadım.

Bu sıcakta bunu yaptığım için rahatsızlık hissetseme rağmen zannederim bu iki olayın etkisinden uzun süre kurtulamayacağım.

Mağusa’dan Lefkoşa’ya giderken benden biraz daha genç birini arabaya almıştım. Mersinli olduğunu ve Girne Limanı’ndan memleketine dönüş yapacağını söylemişti.

Yol boyu sohbet ederken, Girne dağyolu kavşağında onu bırakacağımı çünkü benim Lefkoşa’ya gideceğimi söylediğimde benden para istedi.

Ne için diye sorduğumda, biletinin eksildiğinini ve tamamlamak istediğini söylediğinde saflığımdan “tamam” dedim. Parayı hemen talep etti. Arabadan ineceğinde verebileceğimi, cüzdanın cebimde olduğunu ve yolculuk esnasında riskli olduğunu söylediğimde, “cüzdanı ver, ben alırım” cevabı geldi.

Masumane bir durumun içinde olmadığımı anlayınca, petrol istasyonuna girdim ve arabadan inmesini istediğimde gelen hakaret ve tehditler yola çıktığımda kesilmemişti.

Bir akrabam, arkadaşının başına gelen içinden çıkılmaz bir durumu anlattığında tüylerim ürperdi.

Genç bir kız, arabasına bindiği adamdan 3 bin TL istemiş. Adam neden diye sorduğunda, “o parayı vermezsen arabada bana tacizde bulundun diye polise şikayet edecem” demiş. Arabayı durdurup kızı indiren adamın başına daha beteri geldi.

Telefonunu arabada bırakan kız, tacize uğradığı gerekçesiyle telefonunu bile alamadan arabadan kendini attığı yalanına başvurdu. Bu kez kendisinden 2 kat para istenen adam ertesi günü eli kelepçeli cinsel tacizci olarak mahkemeye çıkartılmamak için parayı vermeyi tercih etti.

Bu iki örnek ve duyduğumuz daha niceler sayesinde bugün ulaşım sorunu çekilen ülklemizde birçok kişi mağdur olmaktadır.

Korku ve endişe insanları yardımseverlikten uzaklaştırıyor. Arabaya bir risk alacağına, yoluna devam etmeyi seçiyor.

Dilerim bu korku iklimi ortadan kalkar ve ülke ulaşım sisteminin mağdurları daha da mağdur durumda kalmaya devam etmez.