Behçet Necatigil doğum gününde şiirleri ile anılıyor

Halkın günlük dertlerini, sorunlarını şiirlerine konu edinen Behçet Necatigil, doğum gününde şiirleri ile anılıyor. Soyadını divan şairi Necati’ye olan hayranlığından alan Behçet Necatigil, çocukluk zamanlarından itibaren edebiyatla ilgilendi, tercümeler yayımladı, şiir kitapları çıkardı. 16 Nisan 1916, İstanbul’da doğan Behçet Necatigil, 1943 yılına kadar Necati Gönül, Behçet Necati imzalarını kullanmış 1943’den sonra da Behçet Necatigil imzasını kullandı. Asıl Soy ismi Gönül iken, divan şairi Necati’ye olan hayranlığı nedeniyle 1951 yılında mahkeme kararıyla Necatigil soyadını kullanmaya başladı. Bununla birlikte, sanat hayatı boyunca Bedri Tezgit, İzzet Geyve ve Küçük Muharrir takma adlarını da kullandı. Behçet Necatigil, 1923 yılında Beşiktaş Cevri Usta İlkokulu’na başladı, burada 4 yıl okuduktan sonra, 1927 yılında ilkokulu Kastamonu Erkek Muallim Mektebinde tamamladı. Tüberküloz hastalığı nedeniyle eğitimine 2 yıl ara vermek zorunda kaldı. Kabataş Lisesinde 1931 senesinde başladı. 1936 senesinde Kabataş Lisesi Edebiyat Kolunu birincilikle bitirdi. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümüne Yüksek Öğretmen Okulu öğrencisi olarak girdi ve 1940 yılında buradaki eğitimini tamamladı. Üniversite yıllarında tanınmış edebiyatçılardan Mehmet Kaplan, Cahit Külebi, Ahmet Ateş, Tahir Alangu, Samim Kocagöz, Fahir İz, Sabahattin Kudret Aksal ve Salah Birsel’le birlikte öğrenim gördü. Edebiyat öğretmeni olarak 1940 yılında Kars Lisesine atansa da buranın sert ve soğuk havası nedeniyle rahatsızlanınca Zonguldak Çelikel Lisesine nakli yapıldı. Burada Muzaffer Tayyip Uslu ve Rüştü Onur gibi şair ve yazarlarla tanıştı. Şiir ve yazıları Karaelmas dergisinde yayımlandı. Fakat Zonguldak’ın kirli ve nemli havası nedeniyle adenit tüberkülozu nüksedince tayinini istedi. Bunun üzerine 1943 yılında İstanbul Pertevniyal Lisesi edebiyat öğretmeni olarak görev almaya başladı. Burada iki ay öğretmenlik yaptıktan sonra askere alındı. Askerlik görevini yedek subay olarak İstanbul ve Ankara’da (1943-45) yaptıktan sonra, 1945 senesinde Kabataş Lisesi edebiyat öğretmenliğine tayin edildi. İlk şiir kitabı Kapalı. Çarşı aynı yıl yayımlandı. Öğretmenliğine devam ederken, 1945 yılında İÜ Edebiyat Fakültesi Alman Filolojisi Bölümüne başladı. İki yıl sonra buradaki öğrenimini yarıda bırakarak modern Almanca sertifikası aldı. 1948 yılında tanıştığı Huriye Korkut ile 1949 yılında evlendi. Bu evlilikten 1951 yılında Selma, 1957 yılında Ayşe adlarında iki kız çocuğu oldu. Behçet Necatigil, sonraki senelerde İstanbul’daki farklı lise ve ortaokullarda, 1960-72 seneleri arasında İstanbul Çapa Eğitim Enstitüsü Edebiyat Bölümünde edebiyat öğretmenliği yaptı.1972 senesinde ise emekli oldu. Emekliye ayrılmasının ardından bir müddet de İÜ İktisat Fakültesi Gazetecilik ve Halkla İlişkiler Enstitüsü ile Yıldız Teknik Yüksek Okulunda görev aldı. 1979 yılı sonbaharında akciğer kanseri teşhisiyle yatırıldığı Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Hastanesinde vefat etti ve Zincirlikuyu Mezarlığında toprağa verildi. Necatigil’in şiirleri halk için değildi ancak, bir bakımdan halktan insanın günlük duygulanmalarının, dertlerinin, duyarlıklarının şiirini yazdı, kentsoylu insanın sorunlarını dert edindi. Bunu yaparken de divan ve halk şiirinden edindiği sesi modern şiire aktardı. Öyle ki bu şiir anlayışını 1960’lı yılların ortalarına kadar devam ettirdi. Bu dönemden sonra yeni şiir arayışlarına girerek, şiirin biçimsel yönünü öne çıkarmaya başladı. Şiir kitapları Kapalı Çarşı (1945), Çevre (1951), Evler (1953), Eski Toprak (1956), Arada (1958), Dar Çağ (1960), Yaz Dönemi (1963), Divançe (1965), İki Başına Yürümek (1968), En / Cam (1970), Zebra (1973), Kareler Aklar (1975), Sevgilerde (şiirlerinden seçmeler, 1976), Beyler (1978), Söyleriz (1980), Yalnızlık Bir Yağmura Benzer (çeviri şiirleri, yay.haz. Ayşe Sarısayın ve Selma Esemen, 1984).