Şair-yazar Bülent Fevzioğlu, ülkenin yönetimsel olarak içinde bulunduğu kötü durumu sert dille anlatan bir şiir kaleme aldı.

Fevzioğlu, “Cümbez’le Ölüyorum” isimli şiirinde, tepkisini ustaca dile getirdi.

Bülent Fevzioğlu’nun şiiri şöyle:

CÜMBEZ’LE ÖLÜYORUM…

(Bilir, Mağusalılar Beni, Ona Yazsınlar!)

*

Her geçen gün, kendimden

İnancım - değerlerden

Savunduğum DEVLET’ten;

Koparak ölüyorum…

*

Hamasetim değildir

Vicdani gerçeğimdir

Son geldiğim yerimdir;

Kahırla, ölüyorum…

*

Bu nasıl bir doymazlık

Tarifsiz ahlâksızlık

Kepaze suratsızlık;

Utançla, ölüyorum…

*

(.)iktiler Mücahidi

(.)ktiler direncini

(.)ktiler tarihini;

Gördükçe, ölüyorum…

*

‘‘Devlet’’, çöpe atıldı

Paspas oldu, basıldı

Cümle ŞEHİT; sarsıldı;

Sustukça,  ölüyorum…

*

DEVLETİ çalıyorlar

UTANMA bilmiyorlar

Buna, göz yumanlar var;

Bildikçe, ölüyorum…

*

Uzun sözün, kıssası

Söz şimdi, bu kadarı…

Elbet var, anlayanı;

Her dize, ölüyorum…

*

Bir yaralı ozanım

Fitil tutmaz yarayım

Daha ne anlatayım;

Geberip, ölüyorum…

*

Ne kadar, aramızda

‘‘O… çocuk’’ varsa!

Bilsinler ki yarına;

NOT TUTUP, ölüyorum!

*

Boynu kravatlılar!

Şimdilik, makamlılar!

İhanette ustalar;

‘‘Yazarak’’, ölüyorum…

*

Gün gelir, çocuğundan

Sevdiğin torunundan

Yataktaki karından;

Utançla, ölüyorum…

*

Sigaramın ucunda

Külünün ahlâkında

Bu da değilsiniz ya(!);

Bildikçe, ölüyorum….

*

Yazsam, daha yazarım

Hepsini sıralarım

Bundanca utanırım;

Yetmez mi? Ölüyorum…

*

Ey Bülent! Yorgun ozan…

Anlamıştır, anlayan…

Son kez, söyle kendine;

Siz varken(!), ölüyorum…

*

Yanarım, sigaramla

Öfkem, küfrüm, kahrımla

Ol musalla taşımla;

Cümbezle(!) ölüyorum…

*

Gayrı yeter, tıkandım

Pisliklerden usandım

Ey Rab’bim, al canımı;

Bağışımdır, adadım…

*

Bilir, Mağusalılar

‘‘Cümbez’’i tanıyanlar…

Beni, ona yazsınlar;

HU’zurla, ölüyorum…

Editör: Ahmet Karagözlü