Sevgili Ayla Hanım ben size eşimin ailesi ile ilgili yazıyorum. Artık dayanamayacak kadar bunaldım ve ailecek ciddi ekonomik çıkmazdayız. Nedeni eşimin ailesi ve kocamın saflığıdır. İkimiz de çalışırız ve iki çocuğumuz var. Önce eşimin kardeşlerini evlendirdik. Borçları ödeyince, kaynatamın sağlık sorunları ve masrafları oldu. Hiç karşı çıkmadım. Kötü bir söz söylemedim. Durumları iyi değil diyerek içime attım. Ama artık dayanamayacak hale geldim. Biz hala onlara bakıyoruz. Çünkü kardeşlerinden birinin karısı çalışmaz, öbürü araba alır ödeyemez. Daha neler. Kaynatam baskın. Güya beni sever ama inanmam. Şimdi eski arabasını değiştirmek ister. Maaşımı vermek istemem artık. Ben bunu kullanılmak görürüm. Kocam ise, kırılırlar diye çok korkar ve ne derlerse yapar. Bana hak verir ama sadece lafta. Artık bıktım. Çekip gidesim var. İki çocuk sahibiyiz. Kazancımız fena değil ama çocuklarıma istediğimi alamam, istediğim kursa gönderemem. Çünkü para yok. Maaşlarımız iyi ama kendimize harcayacak hiç paramız yok. Vallahi dayanacak halde değilim. Kocama bu sorunu çözmesi için konuşuyorum ama işe yaramıyor.
Sizden bu bencil insanlara nasıl davranmamla ilgili destek istiyorum. Çok bunaldım ve her an pişman olacağım sözler söyleyebilirim.
Rumuz: BIKTIM
Çekirdek aileniz ve eşinizin ailesi olan ebeveyn aileniz arasında ciddi bir çıkmaz var. Eşiniz bir şekilde baba ocağından maddi açıdan kopamamış ve çekirdek ailesi dışında, baba ocağının ve yetişkin kardeşlerinin ve onların kurduğu ailelerin sorumluluğunu taşıyor.
Yaşam koşullarının ağırlaştığı bu zamanda, isyanınızı anlıyorum. Ancak, nasıl olur da eşiniz buna izin verir, anlayamadım. Aile üyelerinin gerektiği zaman birbirini desteklemesi gayet doğaldır. Bir tarafın maddi durumu iyi iken diğerlerinin zor anlarına destek vermesi ise çok değerli bir davranıştır. Ancak sizin anlattıklarınız bunları aşmış gibi görünüyor. Sanki çekirdek ailenizin gelirini kayınpederiniz idare ediyor ve kocanız itaat etmek zorunda hissediyor gibi bir anlatımınız var. Bu çok dikkat çekici bir noktadır. Çünkü nihayetinde her aile, kendi çekirdek bütünlüğünden öncelikle sorumludur. Yani, çocuklarınızın gereksinimlerini gideremeyecek kadar, maddi gelirinizi dağıtıyorsanız veya dağıtmak zorunda kalıyorsanız ciddi bir sorun ile karşı karşıyasınız. Sadece siz değil, çekirdek aileniz de.
Dışarıdan ekonomik istismara uğruyor gibi görünüyorsunuz. Ancak, bu kişilerin neden böyle davrandıklarını anlamadan yargı yapmak da yanlıştır. Eşiniz kocaman adam. Aile kurmuş, iki çocuğu var ve parasının idaresi babasında. Enteresan nokta budur ve bu zamanda bunu geleneksel yapıya dayanarak açıklamamız zordur. Her aile bütçesini akıllıca değerlendirerek, gelişmesini sürdürmeyi planlarken, alnınızın terini elinize geçmeden başkalarının faydasına kullanmanızın esas nedenini anlamaya çalışın. İlk muhatabınız eşinizdir. Size bu konuda yanıt vermek zorundadır. Kendi kurduğu çekirdek ailesine öncelik vermesi gerektiğine veya verdiğine yönelik algısı nedir? Neden boyun eğiyor ve kendi kurduğu ailesine yönelik görevlerini ihmal ediyor? En önemlisi, hayat arkadaşı, eşi, ortağı olan size neden yanıt veremiyor?
Kederinizi anlıyorum. Bunları ailecek hak etmediğinizin farkındasınız ve böyle devam etmesinden korktuğunuz da bellidir. Ancak çiftler, zor zamanları birlikte aşarak güçlenirler. Eşinizi konuşturun ve birbirinize destek olarak sorunu çözmeye çalışın. İkinizin belirlediğiniz ölçülerde, onun ailenize destek verebileceğiniz bir ortak çizgi belirleyin. Ancak bu yazdığımı uygulamanız, eşinizin babasının tutumu tarafından engellenebilir. Bunu ve nedenini karşılıklı anlayıp ona göre küçük adımlar atarak kendi çekirdek ailenizi kurtarmanızın mümkün olacağı kanaatindeyim. Eşinizin babasının yüzyıl öncesinde kalan bu ataerkil veya geniş aile yaklaşımı, bu zamana aykırı bir uygulamadır. Size düşen orta yolu bulmaktır. Dargınlık, alınganlık olmadan, ailenizin haklarını geri almayı başarmanız gerek. En önemlisi hem ailenizi hem de ebeveyn aileniz ile olan ilişkilerinizi koruyarak bir çözüm üretmektir.