Ayla Hanım ben çok tez canlı bir insanım, işimde evde falan sakin bir insanım ama söz konusu çocuğum olunca yaptığı hareketlere çok erken tepki gösteriyorum. Kendime hâkim olamıyorum. Çok çabuk kızıyorum. Düşünmeden tepki veriyorum ve çocuğumu korkutuyorum. 5 yaşındaki oğlumu daha rahat bırakmam gerektiğini biliyorum ama bunu başaramıyorum. Çok üstüne düşüyorum, onu yapma, bunu yapma diye diye çocuğumu bezdiriyorum.
Oğlum bu durumdan çok sıkılıyor, usandım diyor ama bir zarar gelmesinden korktuğum için bırakamıyorum. Sorun bende biliyorum ama elimde değil. Oğlum da çok hareketlidir her an başına bir şey gelir diye korkarım.
Eşim de bana güvenmez oldu. Anneliğimi sorguluyor ve beni normal bulmuyor. Ama elimde değil, gözüm çocuğumda ve elimi dilimi tutamıyorum. Kötü bir şey olmasın derken sanırım ben kötü oluyorum. Sizden destek bekliyorum.
Rumuz: ÜZGÜN ANNE
Bu durumdaki bir çocuk, dünyayı keşifte ve sağlıklı bir kişilik yapısı geliştirmede, sosyalleşmede; diğer çocuklara göre şanssız olacaktır. Zamanla sizin korkularınız ona geçecek ve emniyet duygusu ön planda olacağından, kendine güvensiz, her şeyden korkan, hep onay bekleyen bir kişilik haline dönüşebilecektir. Veya bunun tam aksi bir uçta, korkularınızı haklı çıkaracak yaşantıları gerçekleştirebilecektir.
İlk göreviniz, sağlıklı bir çocuk yetiştirmektir. Bunun için öncelikle bu korkularınızdan arınmanız ve cesur, güçlü, sağlıklı bir anne olduğunuzu göstermeniz gerekmektedir. Çocuklarının sağlıklı gelişimine uygun psikolojik ve sosyal-fizik şartları oluşturan anneler, çocuklarını daha az seviyor veya kötü bir şey olacağından korkmuyor değiller. Pek çok anne çocuklarını sağlıklı büyütme adına, cesur adımlar atar.
Korku ve endişelerinizi çocuğunuza yansıtmamakla işe başlayın. Güler yüzlü, yönlendirici ve destekleyici olmaya çalışın. Bu size zor geliyor ve endişeleriniz ağır basıyorsa; bir psikologla görüşün.
Eşinizi de size destek olmaya çağırıyorum. Eleştirmekle bu durum düzelmez. Aksine en kolay yol eleştirerek değersizleştirmektir. Bir işe yaramadığı gibi ilişkinizi de bozabilir. Yanınızda olacak. Sizi ve endişelerinizi anlayıp yol gösterecek. Şefkat ve anlayışla yaklaşacak. İkiniz birlikte bu durumu toparlayabilirsiniz. Ama dediğim gibi bu kaygılı durumunuzun başka bir çözümü de vardır. Bir psikolog ile görüşmeyi deneyebilirsiniz.