Ayla abla, benim kocam ile ilgili bir durumum vardır. Size bu nedenle yazmam gerekti. 3 yıllık evliyiz ve 2 yaşında bir kızımız var.
Kocam çok iyi ve çok sevilen bir insandır. Herkesin yardımına koşar, bir dediğimizi iki etmez. Ancak çok fena bir huyu vardır ve ne yaptımsa çözemedim, ona faydalı olamadım.
Şimdi size anlatacaklarımı kocam ve benden başka bilen yoktur. Aslında son zamanlarda kızım da görüyor hatta kocam ona da agresifliğini gösteriyor. Ama çocuk deyip geçiyoruz. Bu yanlış bir şey elbette ama bilirsiniz, her şey üst üste geldiğinde çocuğun nasıl etkileneceği pek de önemli olmuyor. Kızımız babasından kaçmaya başladı. O eve gelmeden uyumak istiyor. Çocuk haklı. Kocama gelince, kusuru dışında çok iyi biridir.
Kısacası, kocam şiddet alışkanlığı olan biri. Gerçekten çok iyi ama bu huyu var işte. Ne yaparsam yapayım, önüne geçemiyorum. Durup dururken, bir bahane ile bana vuruyor. Karşı çıkarsam, daha fazla vuruyor. Yüzümü kapatıp, kendimi korumaya çalışıyorum. Saçımı çekiyor, tekmeliyor, hırsı geçene kadar vuruyor. Sonrasında, üzgün, perişan af diliyor.
Bu, yıllardır böyle. Gebeliğimde, daha azdı ve dikkatliydi. Son zamanlarda ise çok arttı. Ne yaparsam yapayım, çare bulamadım. En son, kızımız yanına yaklaştı ve ne olduysa, çocuğumuzu bir tokatta yere düşürdü. Çok korktum ve size yazıyorum. Lütfen, yazdıklarımı değiştirerek yazınız, kimsenin anlamasını istemiyorum. Özellikle, kocamın.
Rumuz: ÇÖZÜM ARARIM
Sizin de okuyucularımızın da içi rahat olsun. Bu sayfaya gelen her konu, değiştirilerek yayınlanır hatta bazen tekrar yazılır. Adada yaşıyoruz ve birbirimize yabancı değiliz. Bu nedenle, hiç bir mesaj orijinal haliyle yayınlanmaz. Kişiler ve kurumlarla ilgili bilgi veren ayrıntılar elenir veya değiştirilir. Bunun yanında, mesajlar biriktirilmez. Yanıtlandıktan hemen sonra, silinir.
Gelelim yaşadığınız drama.
Çok uzun yıllar okuyan, tıp doktorları olan psikiyatristler bile bu kişilik bozukluğunu kolay kolay iyileştiremezken, siz nasıl bir çözüm bulmayı düşünüyorsunuz?
Ayrıca, şiddet uygulayan birinin iyi biri olduğuna nasıl kanaat getirdiniz?
Kusura bakmayın, sertliğim size değildir. Mesajınızı okuduğum andan beridir, sizin ve kızınızın olası geleceği gözlerimin önünden gitmemektedir.
Şiddet sürekli artacak. Sizden çocuğunuza veya çocuklarınıza doğru yayılacak. Şiddete maruz kalan ve karşı çıkamayan insanların ruh ve beden sağlıklarının bozulmaması mümkün değildir.
Şiddet odaklı bir evde, giderek kendinizden vazgeçecek ve bu hasta kişiliğin yörüngesinde var olmaya başlayacaksınız. Buna çocuklarınız da katılacak. Uzun vadede, şiddeti doğal karşılayan, uygulayan veya şiddete maruz kaldığında harekete geçemeyen bireyler olacaklar.
Bir şekilde duygusal bütünlükleriniz, sosyal yaşamınız ve aile ilişkileriniz bu durumdan olumsuz bir şekilde etkilenecek.
Yani, harekete geçecek, kızınızı ve kendinizi bu hasta adamdan kurtaracak, garantiye alacaksınız.
Size düşen, doğru ve sağlıklı bir yolda yürümeyi başarmaktır.
Kocanıza gelince…Ne desek boş. O halinden memnun oldukça yapacak bir şey yok. Ona, şiddet uygulayıcısı bu adama, şiddetin tek sorumlusunun kendisi olduğunu söylesek, dinler mi?
O zaman "tedavi olmalıyım" der mi?
Yoksa, saldırganlığını haklı çıkaracak bahanelere mi sarılır?
Sağlıklı düşünse, psikiyatristten yardım ister.
Saldırgan, şiddet uygulayıcısı bu adamın, hastalığını cömertlik, gözyaşları, geçici pişmanlık gibi bir şeylere örtmeye çalışması, sizi yanıltmasın ve aklınızı karıştırmasın.
Önce, durumu her iki aileye de açıklayın. Bir psikologdan yardım alın. İlk fırsatta bir de avukat edinin.
Eşiniz, sizi kaybetmeme adına, sizi aşkına inandırmaya çalışacak, hatta tıbbi tedavi almayı da kabul edecektir. Duruma göre ona destek verir veya vermezsiniz. Ama önemli olan kendinizi ve kızınızı şiddetten uzak tutmayı başarmanızdır.
Son olarak, eşinizin ilk şiddet girişiminde, ailenizi, doktoru, polisi haberdar edin.
Bu onu bir süreliğine durduracaktır.