Adına “milenyum” dediklerinin yeni bir bin yılın başlangıcı olduğunu 1999 yılını bitirip 2000 yılına girerken öğrendimdi. Üstelik Londra’ya ilk gidişimdi ve “milenyumu” karşılamak da bana orada nasip olmuştu..
YANİ NE? şimdi içinde olduğumuz dünyamızda yeni bir “2. bininci yılına” ilk titrek adımlarımızı atarken… Ve sadece bu kadarını yazmak bile karıştırırken kafamı… “Vay be” diyorum kendime! “Demek darı dünyada ben de yeni bir bin yılı hem de Londra’da karşılamak talihine ermiş bir dünyalı olmuşum.. Hem de yazmak nasip ve kısmetinde…
***
HATIRLAR MISINIZ? Mesleği mimarlık olan bir arkadaş da 1999 yılında yani yeni bir “milenyuma” girilirken dünya, “Bitmeyen Oyun” adlı bir kitap yazdıydı ki kırıp geçirdiydi etrafı!
ÇÜNKÜ artık ikinci bir “bin yıla” girmekte olan dünyamızın ahval ve şeriatından söz ederken, o “dünyada Türkiye’nin yeri ile konumunun ne olacağı ile ne olması gerektiğini” yazıyordu ve o kitapta “Kıbrıs”ın sürgit sorunu da vardı. Kitabı okudukça da bugünlerde yaşananları “kaçınılmazlıkta olacaklar” diye okuduyduk.
VE EVET Türkiye dünyanın insanlık tarihinin 2. bin yılında “ben de varım” diyecekti! Ama sancılı ama sızılı! Kıbrıs siyasi sorunu da bu sancılı ve sızılı sürecin tutun ki başrol oyuncularından biri olacaktı! Ki Metin Eloğlu’na göre Avrupa bir “Hristiyan Kulübü” olarak kabuk değiştirecekti..
***
NEREDEN NEREYE demeyin! Bir kez daha ispatı vücut buldu ki evet “Avrupa” oluşturulan Birliğiyle birlikte bir “Hristiyan kulübüdür” ve Türkiye’nin sivri uçlu paratonerli minareleriyle orada yeri yoktur…
OYSA öyle mi ya gerçek? Yazık ki Türkiye bir “Müslüman ülkesi” de olamadı! Ne günde beş defa minarelerinden ezan sesleri işitilse ne de “Müslüman ülkeler saflarında çağdaşlığıyla yer almasına karşın.. Varsa dünyada cami ile kilise, arasında kalmış bir binamaz, Türkiye onlardan biri olmalı…
Kİ DAHA geçen gün ve yine AB Parlamentosunun Türkiye için hazırladığı raporu tek kelimeyle Türkiye’yi sadece suçlu sandalyesine oturtmakla kalmıyordu.. Baştan aşağı sıralanan yalanlarla bir kez daha TC’yi kapılarından kovuyordu! Oysa Türkiye daha 13 Aralık 1995 de katılmıştı AB Gümrük Birliğine.. Ve o zaman kendileri için çok iyi ve makuldü! Çünkü sömürecekleri yeni bir zengin kaynağa daha kavuşmuşlardı..
Türkiye ise kararı o günlerin ilgili yorum ve kitaplarında “kazanılmış zafer” olarak kutsadıydı.. Tutun ki bir günde ve bir anda çağdaş bir ülke olduyduğu zehabına kapıldıydı! Ekonomisinin dünyasallaştığını, başının göklere erdiğini sanmıştı! Oysa “nannik!”
TÜRKİYE o yıllardan sonra AB’nin sömürdüğü bir ülke olurken şimdilerde ve hâlâ kalkınma şarkıları söylemekte! Tabi ki kalkınmakta ama şu “Aşil’le kaplumbağa” hikâyesinde olduğunca. Türkiye bir adım atana kadar AB onlarcasını atmakta… Ki her gün dometes ile hıyarın fiyatları yorumlanıyor Televizyonların ekonomi programlarında…
NİTEKİM artık bu uzayıp giden tatsızlıklarla Türk halkına atılan kazıklardan gına getirmiş bir köşe yazarımız da “Türkiye” dediydi, “AB’ye sırtını dönse ne olur?” Bana sorarsanız aman da ne güzel olur!
***
YOK HAYIR! Sümme haşa. Bizim için Türkiye anadır babadır ama “çözümsüzlük” dediğimiz kırk yıl da çoktur ama! Üstelik bu nedenle hem TC hem KKTC kaybetmekte!
***
ÖTE YANDAN: Yine Ankara düğmeye bastı. Bir süredir TC KKTC’ye kanat takıp uçurtacak nerdeyse! Nitekim bir kez daha su ve toprak kaynaklarını değerlendirmek için kollar sıvandı planlar yapıldı. Deniyor ki ilgili haberlerde “Su ve toprak kaynaklarını değerlendirmek babında 31 milyarlık bir proje devreye sokulmakta..”
GÖNÜL isterdi ki “su ve toprak” adının geçtiği yerde “kooperatifçilik” sistemi de anılsındı ama bakıyorum “tıs” çıkmıyor. Herkes hâlâ “az olsun yeter ki benim olsun” diyor. Yani ne? Paylaşırken büyümeyi sevmedik..